Focus op de kariboe, een emblematisch Canadees dier

De kariboe is een zoogdier dat behoort tot de familie van Cervidae. Door de donkerbruine kleur is hij gemakkelijk te herkennen. Zijn buik, manen en nek zijn crèmewit van kleur. In dit artikel ontdek je de drie soorten kariboes in Canada. Zoom in op dit iconische Canadese dier!

Over het algemeen zijn de grootte en het gewicht afhankelijk van de ondersoort waartoe de kariboes behoren. Op deze manier kan het geschatte gewicht van mannen variëren van 125 tot 275 kg, dat van vrouwen varieert van 90 tot 139 kg. Pasgeborenen wegen op hun beurt 5 tot 9 kg. Deze dieren behoren tot de meest symbolische herkauwers in Canada. Beide geslachten dragen een gewei (pluimen in Quebecois) op hun hoofd, dat ze in de herfst verliezen. De bloedvoerende vaten, die zich in de pluimen bevinden, zorgen voor hun ontwikkeling. De grote hoeven hebben een plukje haar tussen de tenen. Ze spelen de rol van natuurlijke sneeuwschoenen tijdens het lopen op met sneeuw bedekt terrein. Dit dier past zich perfect aan zijn omgeving aan; het houdt warmte vast dankzij zijn gedrongen en korte lichaam. Dankzij zijn lange poten beweegt hij zich gemakkelijk in de sneeuw. Zijn dikke, lange vacht vormt een effectieve isolator, zelfs tijdens stormachtige en lage temperaturen. Zijn staart en snuit zijn kort en goed bedekt met haar.

Kariboes komen voor in Noord-Amerika, maar ook in de noordelijke regio's van Quebec

Kariboes voeden zich voornamelijk met schors, struiken, grassen en korstmossen. Deze herten moeten indiscreet onder de sneeuw zoeken zodat ze zich kunnen voeden. Om aan hun behoeften te voldoen, verhuizen ze van de ene regio naar de andere, afhankelijk van de seizoenen.

Kariboes zijn volwassen als ze de leeftijd van 2,5 jaar bereiken. Gemiddeld bedraagt de managementperiode van een vrouw acht maanden. Ze kan een of twee kariboes baren. Velen van hen zijn niet bestand tegen de kou en sneeuw.

De levensduur van een kariboe in het wild kan 12 tot 15 jaar bedragen. In gevangenschap kan hij wel twintig jaar oud worden.

Dankzij de holle haren kan de kariboe zich in het water voortbewegen.

De boskariboe is een hert waarvan het volwassen gewicht tussen de 80 en 205 kg ligt, afhankelijk van het geslacht. Het gewicht van de vrouwelijke boskariboe is minder dan dat van het mannetje. De kariboe heeft lange poten met grote holle hoeven. Deze laatste zijn in tweeën verdeeld en helpen hem zich te verplaatsen in besneeuwd terrein en vergemakkelijken ook het zoeken naar stoffen die voor zijn voedsel worden gebruikt. Vergeleken met andere soorten is hij duidelijk groter en donkerder van kleur.

Boskariboes passeren meestal noordelijke of boreale bossen van het Yukon Territory en British Columbia tot Newfoundland en Labrador. In de hoogreliëfgebieden van West-Canada verandert de boskariboe van locatie, van een overwinteringslocatie op een hellend topografisch oppervlak, tussen hoge punten naar een zomergebied van de alpiene toendra. In de regio's, bestaande uit vlakke delen van het boreale bos, die verder naar het oosten liggen, kamperen veel kariboes die tot deze ondersoort behoren in volgroeide bossen. Ze bewonen ombrotrofe veengebieden, vochtige laaglanden of zelfs minerotrofen.

In Quebec wordt deze ondersoort van de kariboe verspreid in kleine groepen, die ook wel kuddes worden genoemd, in een strook van ongeveer 500 km² grote Boreale bossen. Deze bevindt zich tussen de 49e en de vijfenvijftigste breedtegraad van de noorderbreedte. Dit hert maakt gebruik van soorten habitats die variëren afhankelijk van de rust van de plaats, de beschikbaarheid van alle stoffen die de voeding ervan garanderen, de seizoenen en de risico's die verband houden met predatie.

Afhankelijk van het seizoen verlaten sommigen de ene plaats en reizen slechts een paar kilometer naar de andere. Anderen reizen een lange afstand. Sommige kuddes volgen deze trend niet en maken lange reizen tussen de geografische omgevingen die specifiek zijn voor hun leven en hun leefgebieden in de toendra, afhankelijk van het seizoen. De kariboekuddes van de Rivière aux Feuilles, die de noordwestelijke regio van Quebec beslaat, en die van de Rivière George, behoren tot de belangrijke kariboekuddes van Noord-Amerika. Ze hebben respectievelijk 600.000 en 400.000 dieren.

Deze ondersoort van de kariboe is bleek van kleur en klein van formaat. Hij komt uitsluitend voor op de eilanden van de Arctische archipel, waar de populatie ongeveer 10.000 dieren telt. Over het algemeen ondernemen kariboes die tot deze ondersoort van de Canadese kariboes behoren geen grote migraties, hoewel velen van hen van de ene plaats naar de andere kunnen gaan. Dit is met name het geval wanneer strenge vorstomstandigheden hen dwingen hun gebruikelijke distributieplaatsen te verlaten of te verlaten. Op grond van de Canadian Endangered Species Act wordt de Peary-kariboe geclassificeerd als een bedreigde diersoort. Het is ook een van de bedreigde soorten volgens de wet op diersoorten die met uitsterven bedreigd zijn.

Als volwassene meet het mannetje van deze ondersoort van de kariboe ongeveer 110 cm bij de schouder. Het gewicht kan in de herfst oplopen tot 140 kg, wanneer het op het hoogtepunt van zijn vorm is. Dit daalt tot 100 kg in november, na een maand seksuele activiteit. In de winter wordt het gewicht van het vrouwtje ongeveer 85 kg.

Bijna een op de twee gelijke delen van de gehele kariboepopulatie van Canada bestaat uit kariboes op kale grond. Hij is minder kleurrijk dan de boskariboe en kleiner van formaat. Gedurende of bijna het hele jaar loopt hij door de toendra in het binnenland van Alaska naar die van Baffin Island. Veel van deze ondersoort van de Canadese kariboe, ongeveer 1 miljoen dieren, komen samen in 8 grote kuddes. Afhankelijk van het seizoen migreren ze van de toendra naar de taiga. Ongeveer honderdtwintigduizend andere kariboes op onvruchtbare grond vormen de kleinere kuddes die het jaar in de open lucht doorbrengen en worden gekenmerkt door discontinue vegetatie of toendra. Ongeveer de helft zit opgesloten op Baffin Island.