Herken de verschillende soorten esdoorn

Er zijn drie categorieën esdoorns volgens hun oorsprong: Amerikaanse esdoorn (we hebben het in dit artikel in het bijzonder over Canadese esdoorn), Europese esdoorn, Oost-esdoorn, waarvan de bekendste Japanse esdoorn is. Na het lezen leer je over de verschillende soorten esdoorn in elke categorie.

De Amerikaanse esdoorn is inheems in Oost- en Noord-Amerika. Het is erg populair in Canada. Om te leven heeft het zeer vruchtbare grond nodig, waardoor de wortels zich in de diepte kunnen ontwikkelen en voeden, zonder te worden blootgesteld aan direct zonlicht. Het is niet bestand tegen vervuiling, maar ondersteunt omstandigheden op hoogte tot 1000 m.

suikeresdoorn of Acer saccharum is de bekendste soort in Canada, het wordt gevonden in de oostelijke regio van dit land en speelt een belangrijke economische en ecologische rol.

Acer circinatum is een kleine boom. Het heeft bladeren met 7 tot 9 lobben. In de herfst worden deze felrood of goudkleurig. Hun witte bloemen groeien in clusters, vleugels van samara's, regelmatig uit elkaar geplaatst.

De bladeren van deze struik hebben drie tot vijf lobben. In de herfst kleuren deze laatste geel of rood. De bloemen zijn geelgroen van kleur, die groeien in trossen, samaravleugels, met de vorm V.

Dit type esdoorn is een grote, spreidende boom. De bladeren zijn erg breed en worden donkergroen. Deze hebben vijf lobben, die in de herfst goudgeel worden. De geelachtige bloemen ontwikkelen zich in trossen die naar beneden hangen, harige samara's waarvan de vleugels onder een hoek van 45° uit elkaar staan.

Het is een kleine, goed spreidende boom waarvan de bladeren uit 3 tot 7 blaadjes bestaan. Deze kleuren geel in de herfst. De witachtige bloemen zijn verstoken van bloembladen. Ze groeien in dichte clusters, vleugels van V-vormige samara's.

Acer nigrum is een middelgrote boom met een dichte kroon. De bladeren zijn lang en bestaan uit drielobbige stengels, waarbij het onderste deel van het blad behaard is. Deze worden in de herfst oranje of geelbruin. De geelgroene bloemen ontwikkelen zich in hangende trossen, vleugels van samaras enigszins schuin gescheiden.

Gestreepte esdoorn is een kleine, struikachtige boom. De schors is bedekt met verticaal gerangschikte strepen. Terwijl de bladeren een grootte hebben die ruim boven het gemiddelde ligt en drie kleine lobben. Hun kleur wordt in de herfst goudgeel. De lichtgeel gekleurde bloemen groeien in hangende trossen. De vleugels van de samara's scheiden zich in een hoek van ongeveer 145°.

Het is een middelgrote boom. De lengte van de bladeren kan oplopen tot 15 cm. Ze zijn uitgerust met 3 tot 5 lobben in de vorm van kleine tanden. In de herfst kleuren hun kleur en die van de bloemen felrood. De vleugels van de samara's zijn van elkaar gescheiden door een hoek van ongeveer 60°.

Acer saccharum is een grote boom met een rechte stam. Het blad bestaat uit vijfpuntige lobben, hun kleur in de herfst is helderrood. De kleine bloemen hebben lange, klokvormige stelen. De cluster samara's zijn min of meer divergerend en hun vleugels zijn U-vormig.

Zilveresdoorn is een middelgrote spreidende boom. De stam is kort en de hoogte kan oplopen tot 35 m. De bladeren zijn sterk gelobd, het onderste deel is zilverwit van kleur, terwijl het bovenste deel lichtgroen is. In de herfst wordt hun kleur bruin of geelachtig. De bloemen groeien in dichte trossen, zeer grote samara's, met vleugels tot 5 cm hoog.

Japanse esdoorns, bekend als Acer palmatum of japonicum, groeien onder de bomen van de bossen van Japan, die worden gekenmerkt door sterke wind, een vochtig klimaat en frequente regenval. Hun bloemen groeien langzaam en veranderen in gevleugelde vruchten of samara's. Hoewel ze worden herkend aan hun winterhardheid, zijn ze niet bestand tegen de vorst van het lenteseizoen. Hieronder staan de belangrijkste categorieën Japanse esdoorns.

Hun gebladerte is subtiel gebeiteld, ze zijn zeer gewild vanwege hun delicatesse en elegantie.

Hoewel hun blad zwemvliezen heeft, heeft dit zeven tot elf lobben met een groene kleur. In de herfst wordt het flamboyant.

Ze zijn de meest populaire Japanse esdoorns met uitgesneden blad. De kleuren variëren afhankelijk van de variëteiten.

Deze variëteiten van esdoorns zijn buitengewoon met hun groene blad, met witte randen. In de zomer is het goudkleurig in het zomerseizoen en flamboyant in het voorjaar.

Ze worden ook wel Senkaki genoemd. Ze zijn erg aantrekkelijk in het winterseizoen omdat de jonge scheuten een verbazingwekkende heldere kleur aannemen.

Esdoorns van Europese oorsprong zijn bomen die gebruikt worden om een plaats of plein te versieren. In de herfst beginnen de meeste geel, oranje of roodachtig van kleur te worden voordat ze hun bladeren laten vallen. Europese esdoorns onderscheiden zich door hun charme. Hieronder vind je de zeven Europese esdoorns met hun eigen kenmerkende elementen en namen.

Het is een bladverliezende boom die ook wel veldesdoorn, wilde esdoorn of kleine esdoorn wordt genoemd. De hoogte kan 10 m bereiken. De bladeren bestaan uit drie of vijf lobben van glaucous kleur met het onderste deel een beetje tomentose.

De hoogte is 15 meter. De bladeren hebben drie donkergroene lobben. Het is bestand tegen temperaturen tot -18°C.

hier zijn de andere soorten Europese esdoorns.