Buitenkunst is in Canada een gangbare praktijk om lokale en internationale kunstenaars te promoten. In deze praktijk worden beeldentuinen het meest gewaardeerd door het grote publiek.

Beeldentuinen in Canada: buitenkunst

In het hart van een beeldentuin zie je onder meer enorme laarzen gemaakt van stalen staven en gevuld met enorme kiezelstenen, gemaakt door de kunstenaar David Moore. Je kunt ook een reeks betonnen kolommen bewonderen, gebouwd door Robert Roussil als eerbetoon aan René Lévesque. Of “Lunch on the Grass”, een speels beeldhouwwerk gemaakt door Dominique Rolland, bestaande uit een bord met brood en kaas, een fles, een kurk, een damesschoen, maar geen gast.

Door de jaren heen is de parkcollectie van René-Lévesque steeds groter geworden. Deze verrijking vond met name plaats tijdens een reeks symposia die eind jaren tachtig werden georganiseerd, evenals internationale openluchtsculpturenbeurzen begin jaren negentig. Het overgrote deel van de beelden dateert dan ook uit deze periode.

De buitensculpturen zijn zeer divers met bijvoorbeeld het gebruik van diverse materialen zoals staal, kalksteen en graniet.

Buitenkunst in Mount Royal Park

DE sculpturen van Mount Royal Park liggen er al zoveel jaren dat het nu moeilijk is ze nog te zien. Dit komt door het feit dat deze sculpturen zelden worden benadrukt: er is geen teken dat de aanwezigheid van deze monumenten op Mount Royal, tussen Maison Smith en Beaver Lake, verklaart. Op dezelfde manier betreuren wij de aanwezigheid van een individuele plaquette die het mogelijk maakt het werk of de kunstenaar, of zelfs de datum van creatie, te identificeren. Er zijn zoveel dingen die deze sculpturen tegenwoordig bijna oninteressant maken voor het publiek.

Hoe dan ook, met wat onderzoek konden we deze sculpturen eindelijk identificeren. Het gaat in feite om sculpturen die in 1964 zijn gemaakt ter gelegenheid van het eerste internationale beeldhouwsymposium in Noord-Amerika. Tussen 23 juni en 15 augustus werkten 12 beeldhouwers uit 10 landen samen om unieke werken te creëren voor de verbaasde ogen van het publiek. Een praktijk die zeer representatief is voor deze tijd. Van de werken die tijdens dit symposium zijn gemaakt, zijn er enkele zeer goed bewaard gebleven. Dit is bijvoorbeeld het geval bij het naamloze werk van de Indiase beeldhouwer Krishna Reddy, dat nog steeds heerlijk erotisch is. Hetzelfde geldt voor ‘The Cardinal Sisters’ van de Griekse kunstenaar Yérassimos Sklavos, dat nog steeds even elegant en ontroerend is als toen het werd gemaakt. Of zelfs ‘La force’ van de Quebecse beeldhouwer Armant Vaillancourt, dat nog net zo ongrijpbaar is als toen het werd gemaakt. Dit laatste abstracte werk onderscheidt zich van de rest doordat het een zwart geschilderde gietijzeren structuur is, terwijl bij de overige werken vooral gebruik wordt gemaakt van kalksteen of wit marmer.

In de loop van de tijd zijn verschillende werken in het park meer geïntegreerd in het landschap. Dit is met name het geval bij het werk “Le carrousel sauvage” van de Franse kunstenaar Louis Emmanuel Chavignier.

Buitenkunst in het Montreal Museum of Fine Arts

De beeldentuin van Museum voor Schone Kunsten van Montreal vormt een nogal stedelijke ervaring van buitenkunst, ondanks het feit dat de plaats omringd is door de wolkenkrabbers van het stadscentrum. Het was vooral door inspiratie te putten uit dit contrast dat de Saskatchewan-kunstenaar Joe Fafard in 2003 het leven schonk aan “Claudia”, een bronzen koe die op het gras van het Montreal Museum of Fine Arts lag.

Andere kunstwerken hebben ook plaatsgevonden rond de museumgebouwen, waaronder een 1/6 model van Calders monumentale sculptuur, aan Sherbrooke Street. Dit model, genaamd “The Man”, bevindt zich op het eiland Saint-Hélène.

Kinderen zouden gefascineerd zijn door “Fanny Fanny”, een gigantische bronzen struisvogel met rolschaatsen. Deze struisvogel is gemaakt door de Marseille-kunstenaar César Baldaccini. Er zijn ook twee andere sculpturen die de elegantie van de regio goed weergeven: de "Buspar Column", gemaakt door de Nova Scotiaanse beeldhouwer Colleen Wolstenholme, en de "Split Column", gemaakt door David Nash uit geroosterde eik.

Buitenkunst in de Twilight Garden

De plek die Mile End het beste vertegenwoordigt is de Twilight Garden, een klein veld met sculpturen opgezet door de lokale kunstenaar Glen LeMesurier. LeMesurier, oorspronkelijk afkomstig uit Gaspésie, vestigde zich ongeveer veertig jaar geleden in Mile-End. Vervolgens begon hij zonder veel haast zijn verzamelingen van gerecyclede metalen onderdelen te installeren op een braakliggend terrein op de hoek van de Van Hornelaan en de Saint-Urbainstraat.

LeMesurier werkte voornamelijk 's nachts, wat de naam "Garden of Twilight" inspireerde. De gemeente heeft daarom uiteindelijk de praktijk van de beeldhouwer geregulariseerd en het kleine LeMesurier-park geformaliseerd.

Momenteel telt het park ongeveer vijftig sculpturen die creativiteit en humor combineren. De tuin is gevuld met een ruime keuze aan speelse kunst. Glen LeMesurier begon oorspronkelijk met het installeren van sculpturen op een klein stukje land aan de andere kant van de Canadian Pacific Railway. Er zijn er inmiddels ruim twintig die door fietsers en wandelaars te bewonderen zijn.

Dit gebied is gemakkelijk bereikbaar vanaf de Jardin du Crépuscule door het fietspad of het trottoir te nemen dat naar het viaduct aan de rue Saint-Urbain leidt.

Glen LeMesurier blijft de buurt voorzien van speelse sculpturen. Volgens hem klopt hij op de deur als hij een huis ziet waarvan de architectuur hem intrigeert en biedt hij de bewoners de installatie van een beeldhouwwerk op het land aan. Om deze werken te bewonderen, ga je naar de straten van Mile-End.

Buitenkunst in de Grote Beeldentuinen van het Westen

De meest indrukwekkende openluchtcollectie in Montreal bevindt zich ongetwijfeld in Lachine, verspreid tussen het plaatselijke museum, het René-Lévesque Park en de rivieroever. Bijna 50 werken wachten er op bezoekers, in een prachtige omgeving. Voetgangers zullen vooral de sculpturen rond het Lachine Museum waarderen, evenals de wandeling op het schiereiland van het prachtige René-Lévesque Park.

Om de collectie langs de rivier, tussen het Museum en de Dorval-grens te ontdekken, is de fietstocht geschikter, aangezien de tientallen werken verder van elkaar verwijderd zijn. Dit omvat onder meer het werk dat in deze tekst en hieronder wordt geïllustreerd. Voor degenen die geïnteresseerd zijn: er zijn veel blogs op internet waar je een eendaagse route kunt vinden die bijna de hele collectie beslaat.

De Beeldentuin van het Douglas Instituut in Verdun is het werk van Edward Cohen, een voormalige verpleegster daar en gepassioneerd door kunst. Hij overtuigde veel kunstenaars ervan een of twee werken na te laten om zo een vredige tuin voor de zieken te creëren, wat een twintigtal schenkingen opleverde. Sinds 2011 zijn er geen werken meer bijgekomen. Het lijkt erop dat het Instituut een nieuwe vertegenwoordiger nodig heeft. In ieder geval is de Tuin nog steeds erg aangenaam, naast dat het heel dicht bij de kust ligt.