De geschiedenis van ahornsiroop

Het grote verhaal van esdoorn-, direct gekoppeld aan die van Quebec van gisteren tot heden. De inheemse Amerikaanse volkeren die oorspronkelijk in Quebec woonden, hadden veel legendes om de oorsprong van ahornsiroop te verklaren. De Indianen begrepen de voordelen vanesdoorn- lang voor de komst van de kolonisten.

De gewoonte om te oogsten esdoorn sap en verwarm het om te verkrijgen Ahornsiroop komt van de indianen naar ons toe.

Uit verschillende historische bronnen is bekend dat Jacques Cartier en zijn volgelingen tussen 1535 en 1542 geïntrigeerd waren door een boom die eruitzag als een grote walnootboom, maar die eigenlijk een esdoorn-. Toen ze hem afsneden van de esdoorn water springt in overvloed uit de boom. Toen ze dit water proefden, vonden ze een goede smaak van wijn. Volgens de verklaringen van de Ouden in 1557 had een Indiaan uitgelegd dat deze boom couton heette.

We zullen ongeveer vijftig jaar moeten wachten met de komst van Marc Lescarbot, schrijver en reiziger, om nog een getuigenis te hebben over deesdoorn water. Hij beschrijft hoe hij indianen zag plukken en wat hij de distillatie van...esdoorn water. Hij meldt ook dat deze indianen hete stenen gebruikten om voedsel te koken. Enige tijd later meldde een zendeling ons het gebruik van de esdoorn sap door indianen. Hij beschrijft deze drank als een versterkend iets. Het idee van deze drank die de kracht herstelt, is ook aanwezig in 1634, beschreven door de heer Lejeune, die ons vertelt dat tijdens een vreselijke hongersnood de bevolking esdoornschors at om de honger te bestrijden. Hij vergelijkt deesdoorn water met een zoete en smakelijke suiker zoals honing.

In de 17e eeuw stroomden veel getuigenissen binnen over deesdoorn water, waarmee de langzame evolutie van het verbruik van Ahornsiroop. Aan het einde van de 17e eeuw en in de 18e eeuw kwamen de eerste bronnen over de export van esdoorn suiker in Frankrijk worden steeds talrijker. Dit valt ook samen met de stijging van de suikerconsumptie in Europa, desalniettemin zijn we ver verwijderd van de veralgemening van het suikergebruik. In feite was suiker in die tijd een product dat voorbehouden was aan de notabelen. We merken echter op dat de suikerrietteelt in West-Indië en Brazilië een hoge vlucht neemt en dat de vraag naar suiker blijft toenemen.

We leren ook dat koning Lodewijk XIV dol was op gesuikerde amandelen bij de esdoorn suiker, Het is een vrouw canadees die hem de dragees geeft. Wat het meest opvalt tijdens deze verlichting is de blik van de wetenschap op de deugden vanesdoorn water en esdoorn suiker, is de consumptie nu wijdverbreid in Nieuw-Frankrijk, zoals wordt bevestigd door bioloog Pehr Kalm.

In 1708 legt de heer Diereville ons uit dat hij de taptechnieken van esdoorns gebruikt door indianen. De indianen maakten met een bijl een insnijding van 10 cm om een stuk hout in de vorm van een trog in te steken, waardoor het water in een bak stroomde.

Deesdoornwater, esdoornsuiker en suikeresdoorn verkrijgen zo hun adellijke brieven dankzij de studies van talrijke wetenschappers. Ze slagen er vooral in om het natuurlijke, chemische en fysische proces te verklaren dat plaatsvindt in deesdoorn- voor de productie van suiker. De eerste werkt op de voordelen vanesdoorn- op de gezondheid worden ook bereikt.

De 19e eeuw zal die van de evolutie van de tap- en oogsttechnieken zijn.esdoorn-. De productie zal in de loop der jaren evolueren naar het model dat we vandaag kennen. Aan het begin van de jaren vijftig werd een revolutionaire methode ontdekt die de conservering van Ahornsiroop, tegelijkertijd de esdoorn boter en de 540 ml blikje nog steeds in gebruik vandaag de beroemde stok.

In het begin van de jaren twintig van de vorige eeuw Ahornsiroop is ingedeeld in 5 categorieën. In de tweede helft van de 20e eeuw vervingen consumenten suiker heel geleidelijk door Ahornsiroop.

In de 21e eeuw zullen innovatie en onderzoek een nieuw molecuul ontdekken, de Quebecol, een molecuul specifiek voor Ahornsiroop.

Esdoorn verandert in zetmeelsuiker gevormd tijdens de groei door het fenomeen van fotosynthese. Dit is wanneer deze stof zich vermengt met water dat wordt opgenomen door de wortels van de boom. Er wordt dan een licht gezoet water verkregen. Als de lente komt, zet het water in de wortels en de stam uit en veroorzaakt een sterke druk in de esdoorn. De afwisseling van bevriezen en ontdooien bevordert de stroom van esdoornsap.